خودایمنی از اختلالات دستگاه ایمنی بدن است که در آن برخی از سلول‌ها و مولکول‌های بدن، مهاجم تلقی شده و دستگاه ایمنی بدن به‌اشتباه به آن حمله می‌کند.
انواع بیماری‌های خودایمنی از جمله، بیماری کرون، دیابت نوع اول،کهیر خودایمنی، لوپوس کم‌کاری و پرکاری تیروئید وجود دارد. برخی از بیماری‌های خودایمنی آنقدر شدید هستند که به بستری شدن فرد در بیمارستان منجر می‌شود.
هریک از علایم زیر خبر از بیماری‌های خودایمنی می‌دهند. با مشاهده هر کدام از آنها به پزشک مراجعه کنید:
خستگی مفرط
رایج‌ترین علامت بیماری خودایمنی، خستگی مفرط و بی‌دلیل است. درواقع وقتی سیستم ایمنی بدن، در حال مبارزه با سلول‌ها و بافت‌های بدن‌تان است، انرژی از شما می‌گیرد.
بیماری سلیاک
افراد مبتلا به این بیماری به گلوتن حساس هستند و هر ماده‌ای که حاوی گلوتن باشد و وارد بدن و سپس روده شود، سیستم ایمنی بدن، آن را مهاجم فرض کرده و به آن حمله می‌کند.
واسکولیت
از انواع بیماری‌های التهابی رگ‌های خونی (سرخرگ، سیاهرگ و مویرگ) است که با محدود کردن خونرسانی یا پارگی عروق و خونریزی، بافت‌های بدن را تخریب می‌کند.
اضافه‌وزن
اضافه‌وزن می‌تواند در اثر ابتلا به نوعی بیماری خودایمنی تیروئید باشد.
ضربان قلب بالا و عصبی بودن
گاهی‌اوقات دستگاه ایمنی بدن، سوخت‌وساز بدن را به‌شدت بالا برده و انرژی زیادی از شما می‌گیرد تا جایی‌که ضربان قلب‌تان بالا رفته و عصبی‌تان می‌کند.
مشکلات روده‌ای
بیماری التهابی روده یا سندرم روده تحریک‌پذیر، بیماری کرون و کولیت زخمی از جمله بیماری‌های ناشی از اختلال سیستم ایمنی بدن هستند.
لوپوس
در این بیماری، دستگاه ایمنی بدن، به اندام‌ها و بافت‌های پیوندی بدن حمله می‌کند که اغلب پوست و اندام‌های داخلی را شامل می‌شود.
از دیگر علایم ابتلا به بیماری‌های خودایمنی می‌توان به سه مورد درد مفاصل، گزگز کردن و بی‌حسی دست‌ها و پاها و مشکلات پوستی اشاره کرد.
اگر هر یک از علایم فوق را داشتید، حتما به پزشک مراجعه کنید تا بتوانید عوارض خطرناک این بیماری‌های خودایمنی را کنترل کنید.
علایمی که نشان می‌دهد به بیماری خودایمنی مبتلا هستید
